Unha curiosidade: o panal das abellas.

As abellas que fan o mel, constrúen os seus paneis con cera que producen nunhas glándulas situadas na parte inferior do abdome. Estos paneis considéranse marabillas da enxeñaría. Por que?

Os paneis están formados por celdas hexagonais. Por séculos, os matemáticos souberon que non existe mellor forma que o hexágono para aproveitar o máximo espazo co mínimo de material, pero nunca puideron decir o por que.
Grazas as celdas hexagonais, as abellas poden aproveitar o máximo o espazo, producir un panal lixeiro e resistente con moi pouca cera e almacenar a maior cantidade posible de mel. Por eso non é de extrañar que o panal se asocie coa arquitectura, xa que hoxe en día, os investigadores están imitando o panal para producir estructuras resistentes que proveiten ben o espazo. Por exemplo, os enxeñeiros aeronáuticos empregan paneis hexagonais para fabricar avións máis resistentes e lixeiros que consuman menos combustible.

Oes? Oíches?

A polilla da cera pode percibir os sons agudos moito mellor que cualquer outro animal do mundo. Non obstante, as súas orellas teñen unha estructura moi simple e son tan diminutas como a cabeza dun alfinete.

Durante anos estudouse o oído deste insecto, e púdose probar a capacidade do sistema auditivo da polilla con diferentes frecuencias de son. Medíronse as vibracións da membrana do tímpano e rexistrouse a actividade dos nervios auditivos. Os tímpanos vibraron cunha frecuencia de 300 kilohercios (kHz). Unha diferenza moi grande co oído do morcego, que detecta frecuencias de son de ata 212 kHz e o das persoas, que non pasa de 20 kHz.

Os investigadores estudan como utilizar a extraordinaria capacidade auditiva da polilla da cera para deseñar novas tecnoloxías como por exemplo facer micrófonos mellores e máis pequenos que se poderían empregar nunha gran variedade de mecanismos, como teléfonos e aparellos para xordos.

Os dentes de Myleus pacú.

Este peixe tropical tan peculiar é nativo de Sudamérica e reside en augas doces, en zonas profundas e de correntes con moita vexetación.

O seu corpo é casi ovalado e comprimido lateralmente, a súa boca é pequena, con dentes moi semellantes ós da especie humana e que lles permite masticar fruta e semillas. Ollos grandes. Aletas pectorais pequenas e con moitas escamas lisas e diminutas. A cor dos adultos é plateada, ca barriga gris oscuro e aletas negras. Mentres que os xóvenes son vermellos, o que lles serve como ventaxa defensiva ante os depredadores. É omnívoro, pero mostra preferencia polos alimentos vexetais. Ten un gran sentido do olfato que lle axuda a atopar o alimento e é moi resistente as enfermidades.

Nas peixerías, ás persoas que non diferencian este peixe soenlle dar a piraña vermella, xa que son moi parecidos.

Pincha aquí para ver este video:
https://www.youtube.com/watch?v=cUDyUTWaDYQ